Zoals eerder gezegd is de Berner Sennen een heel grote hond. Hij ziet er imposant uit, maar heeft een zachtaardig karakter. Hij is sociaal, tolerant, trouw, beschermend en gevoelig.

De Berner Sennen hond is afkomstig uit Zwitserland. Hun naam verklapt veel over hun afkomst. Ze zijn meer specifiek afkomstig uit het Zwitserse kanton Bern waar ze ingezet werden als hulpje voor de Senners (= het Duitse woord voor Alpenherder). Ze leefden op boerderijen waar ze zowel het vee moesten drijven als het erf moesten bewaken. De Berner Sennen is dus een perfecte combinatie van een waakhond en een herdershond. Later werden ze ook ingezet om de melkkarren door de Alpen voort te trekken. Toen er betere vervoersmiddelen op de markt kwamen, was het ras even met uitsterven bedreigd. Gelukkig waren er toen mensen die zich ingezet hebben om het ras te beschermen waardoor we tot op vandaag nog steeds kunnen genieten van deze grote vriendelijke reuzen. 

• Grootte: 58 - 70cm
• Gewicht: 40 - 55kg
• Levensverwachting: 6 - 8 jaar
   

De Berner Sennen heeft een slechte reputatie op vlak van gezondheid. In de jaren ’70 was het ras heel populair. Er was een grote vraag maar een klein aanbod aan pups. Gewetenloze fokkers kweekten aan de lopende band. Jammer genoeg dragen Berner Sennen daar vandaag de dag nog steeds de gevolgen van.  

Een veelvoorkomende doodsoorzaak bij Berners is Berner Kanker. Dit is een kanker die bijna uitsluitend bij Berner Sennens voorkomt. Berners kunnen ook snel kampen met gewrichtsproblemen doordat ze als pup zo snel groeien. Daarom is het beter om een jonge Berner niet te veel te belasten. Laat hem geen trappen doen en doe liever enkele keren per dag een kleine wandeling dan één grote wandeling. Op latere leeftijd is het ook belangrijk om je hond op gewicht te houden. Overgewicht heeft namelijk een slechte invloed op de gewrichten. Houd dus goed de voeding van de hond in de gaten en zorg voor voldoende beweging. 

De Berner Sennen is een grote gespierde hond. Ze zijn iets langer dan ze hoog zijn. Hun vacht bestaat uit drie kleuren: zwart, wit en bruin. De zwarte kleur overheerst. Op zijn borst heeft hij een witte bres die naar de kop toe verbreed. Ook de poten en de staartpunt zijn wit. De bruine kleur komt vooral terug op de wangen, boven de ogen, op de borst en op de poten. 

De vacht bestaat uit twee lagen: een dikke, isolerende onderwol met daarboven dekharen. De ondervacht is zacht en wollig en de bovenvacht is stug en glanzend. 

De Berner Sennen heeft een zelfreinigende vacht en moet dus niet vaak gewassen worden. Borstelen volstaat. De Berner Sennen verliest veel haar en de vacht moet daarom minstens 3x per week geborsteld worden. 

Zoals eerder gezegd is de Berner Sennen een heel grote hond. Hij ziet er imposant uit, maar heeft een zachtaardig karakter. Hij is sociaal, tolerant, trouw, beschermend en gevoelig. 

Het is een voorzichtige waakhond die enkel zal ingrijpen wanneer het echt nodig is. Hij blaft over het algemeen niet veel, maar als hij blaft is er meestal iets aan de hand. Ook bijten zit niet in zijn aard en is voor een Berner Sennen de allerlaatste optie om zichzelf of zijn familie te verdedigen. 

De Berner is heel aanhankelijk en is niet graag alleen thuis. Hij is het liefst zo dicht mogelijk bij zijn gezin. Dat neemt hij soms zelfs te letterlijk, hij zou zomaar op je schoot kunnen springen. Hij beseft vaak niet hoe groot hij is. Ook met kinderen kan hij goed overweg. Hij is tolerant en zal niet snel schrikken van de speelsheid van kinderen. Laat kinderen echter nooit met de hond alleen. Door hun grootte kunnen ze kinderen soms ongewild pijn doen. 

Naar andere honden toe is de Berner over het algemeen ook heel lief. 

Een Berner Sennen is een hond die gemakkelijk op te voeden is en daardoor geschikt is voor beginnelingen. Door zijn intelligentie en leergierigheid zal de opvoeding weinig problemen met zich meebrengen. Toch kunnen ze soms een tikkeltje eigenwijs en zelfstandig zijn. Soms moeten dingen meerdere malen uitgelegd worden omdat ze tijd nodig hebben om dingen te verwerken. Consequentie en geduld zijn dus wel een must in de opvoeding. Pas op: een hardhandige aanpak heeft geen effect op dit ras. Ze zijn gevoelig en hebben een klein hartje. Het is dus een kwestie van met je Berner op een speelse en vriendelijke manier te trainen door gebruik te maken van positieve bekrachtiging. 

Het zijn rustige honden, op voorwaarde dat ze genoeg beweging hebben. Een gefrustreerde Berner zal blaffen, graven en spullen kapot maken. Zorg er dus voor dat je Berner voldoende beweging heeft. Onaangelijnd rennen doen ze heel graag en is geen probleem bij dit ras. Ze blijven altijd in de buurt van hun baasje. Nogmaals, kijk uit met jonge Berners. Zorg dat ze zich niet te veel belasten voor hun gewrichten.